معاون بین الملل دبیرخانه کنگره جهانی مقابله با جریان‌های افراطی و تکفیری:

    

معاون بین الملل دبیرخانه کنگره جهانی مقابله با جریان‌های افراطی و تکفیری از برگزاری همایش هم گرایی علمای اسلام در برابر خطرات تکفیر در بیرجند خبرداد.

حجت الاسلام محمدرضا خوشخو، معاون بین الملل دبیرخانه کنگره جهانی مقابله با جریان‌های افراطی و تکفیری در گفتگو با خبرنگار خاورستان، اظهارکرد: طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده همایش «هم گرایی علمای اسلام در برابر خطرات تکفیر» در 14 بهمن ماه 95 در بیرجند برگزار خواهد شد.

 

وی افزود: امروز جهان اسلام دچار چالش‌هایی شده و دشمن تلاش دارد که اسلام را به عنوان چهره خشن معرفی کند.

 

معاون بین الملل دبیرخانه کنگره جهانی مقابله با جریان‌های افراطی و تکفیری خاطرنشان کرد: از طرفی اتفاقاتی که در کشورهای همسایه در حال رخ دادن است به اسم اسلام تمام می شود.

 

حجت الاسلام خوشخو افزود: هدف از برگزاری همایش این است که به دنیا اعلام کنیم افرادی که در کشورهای اسلامی ظلم می کنند مسلمانان نیستند و بویی از مسلمان بودن نبرده اند؛ چهره اسلام چهره رحمانی بوده و با این جنایت ها مخالف است.

 

وی گفت: علمای شیعه و سنی خراسان‌جنوبی در این همایش یک صدا از این حرکات نفرت انگیز تبری می جویند و راهکارهای مقابله با این جریانات مورد بررسی قرار خواهد گرفت.

 

معاون بین الملل دبیرخانه کنگره جهانی مقابله با جریان‌های افراطی و تکفیری افزود: در این همایش، شرکت کنندگان نیز از پیام تصویری حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی بهرمنده خواهند شدچراکه این دبیرخانه زیر نظر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی شکل گرفته است.

 

حجت الاسلام خوشخو بیان کرد: این کنگره را سلسله نشست های داخلی و خارجی برگزار می کند که این همایش نیز در ادامه همین نشست‌ها است.

 

گفتنی است این همایش با کمک سازمان تبلیغات اسلامی خراسان‌جنوبی برگزار می‌شود.

انتشار خبر ورود امام ، چهره‌ی ایران را دگرگون کرد

پس از فرار محمدرضا شاه از خاک کشور و با گذشت فراز و نشیب‌های نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی (ره)، کم کم فجر و ظفر ملت ایران پدیدار شد.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ پس از فرار محمدرضا شاه از خاک کشور و با گذشت فراز و نشیب‌های نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی (ره)، کم کم فجر و ظفر ملت ایران پدیدار شد. 

شاه خائن، پس از جنایت‌های بیشمار حکومت پهلوی و به خاک و خون کشیدن خیل عظیمی از مردمی که پشت سر ولی فقیه زمان خود ایستاده بودند، زمانی که دید حتی حمایت بیگانگان هم نمی‌تواند حکومتش را حفظ کند، از کشور گریخت .

«امام صبح فردا در تهران است» تیتر روزنامه کیهان در 11 بهمن 1357 خبر از بازگشت امام و استقبال میلیونها نفر از رهبران در تبعید انقلاب می دهد. همه جا موجی از انتظار دیده می شود، روحانیون در مسجد دانشگاه تهران تحصن کردند و چند تن از آنان به سخنرانی می پردازند. دانشجویان از گروه های مختلف مبارز و چریکی مشغول طرح و برنامه ریزی هستند .

شعار « وای به حالت بختیار اگر امام فردا نیاد » حالا جایگزین شعار « وای به روزی که مسلح شویم » شده است. برخی دانشجویان در گوشه ای مشغول آموزش فعالیت های چریکی و راه های مقابله با ماموران هستند .

اتباع کشورهای امریکا ، شوروی و ژاپن در حال خروجند و شهرها در انتظار دیدار فردی که از آبان 43 تا بهمن 57 در تبعید به سر برد و مبارزه خود را با پخش اعلامیه و نوارکاست در بین مردم ادامه داد .

کمیته استقبال از امام خمینی(ره) که برای برنامه ریزی مراسم استقبال و حفظ جان امام خمینی(ره) تشکیل شده است تصمیم دارد با تشریفات خاصی از امام استقبال و خیابان ها را چراغانی کند، امام اما پیام داده است : « من یک طلبه‌ام ، تشریفات را کم کنید » .

مسیر حرکت امام از فرودگاه تا بهشت زهرا اعلام شده و قرار است امام خمینی(ره) در برابر دانشگاه و در بهشت زهرا سخنرانی کنند.

از طرف کمیته‌ی برگزاری مراسم استقبال، اطلاعیه‌ای انتشار یافت که در آن تمام برنامه‌ها و مقررات استقبال از امام خمینی (ره) شرح داده شده بود. این کمیته اعلام کرد:« نظر به این‌که دولت ایران با فرود یک هواپیمای دربست «ایرفرانس» موافقت کرده است، آیت الله خمینی(ره) ساعت نه صبح روز پنج شنبه وارد تهران خواهند شد.»

این کمیته از مردم خواست تا در طول مسیر ، از میدان شهیاد (آزادی) تا میدان بیست چهار اسفند (انقلاب) برای استقبال از رهبر تبعیدی خود اجتماع کنند.دولت نیز اعلام کرد:« فردا به مناسبت فرود آمدن هواپیمای حضرت امام خمینی(ره) ، فرودگاه مهرآباد از اول صبح تا ساعت یازده صبح به روی سایر هواپیماها بسته است.»

در حالی که صدها هزار نفر به طور دائم در خیابان‌ها حضور داشتند، فرمانداری نظامی تهران اجتماعات را به مناسبت ورود امام به کشور تا سه روز آزاد اعلام کرد!

انتشار خبر ورود امام ، چهره‌ی ایران را دگرگون کرد. میلیون‌ها نفر از سراسر کشور به سوی تهران راه افتادند.

شهر تهران، حالتی صد درصد جنگی به خود گرفته بود. با به راه افتادن تانک‌ها و خودروها در خیابان‌ها و پرواز چرخبال‌ها بر فراز شهر، دولت دست به نمایش قدرت برای ترساندن مردم زد، در بعضی نقاط ، درگیری مردم و ماموران تعدادی شهید و زخمی برجا گذاشت ، اما مردم در اوج هیجان و شادی خود را برای پرشکوه‌ترین استقبال تاریخ آماده می کردند، تمام خیابان‌ها و کوچه‌ها از آثار آتش سوزی پاک می‌شد. 

سنگرهایی که در طول چند روز گذشته توسط مردم ساخته شده بود ، راه بندآن‌هایی که با وسایل کهنه‌ی منزل ، تنه درختان و ماشین‌های سوخته به منظور مشکل ساختن حرکت خودرو های نظامی در خیابان‌ ساخته شده بود، لاستیک‌های سوخته در تظاهرات گوناگون ... همه و همه از سطح خیابان‌ها جمع آوری شدند. 

روزنامه ها خبر از از پخش مراسم استقبال امام از رادیو و تلویزیون و آرایش گروه ها مقارن با ورود امام می دهند ، آیت الله طالقانی در پیامی از ارتشیان درخواست کرده است : «براداران ارتشی به روی مردم تیغ نگشایید» .

جمع زیادی از شیعیان لبنان با ارسال نامه‌ای به مراجع قم اعلام کردند حاضرند در کنار ملت ایران با رژیم پهلوی مبارزه کنند و در این راه به شهادت برسند.

شهرها در جوش و خروشند و همگان به آینده تازه ای چشم دارند که فرود هواپیمای امام به مهرآباد آن را نوید می دهد.

در اکثر شهرستان ها ، برنامه پاکسازی خیابان‌ها توسط زنان و مردان داوطلب و مشتاق انجام گرفت. در حالی که ایران در اوج شور و هیجان بود، فدراسیون بین المللی خلبانان در لندن اعلام کرد که شخصی ناشناس با تلفن تهدید کرده است که هواپیمای حامل امام را منفجر خواهد کرد.

این شخص به عنوان نماینده نیروهای طرفدار دمکراسی در ایران گفته : بازگشت امام موجب خونریزی های وسیع در ایران خواهد شد. 

گروهی که خود را « سازمان کماندویی مبارز در راه قانون اساسی» نامیده‌اند، به دفتر خبرگزاری آسوشیتدپرس تلفن زده و هشدار داده اند که اگر فردی قانون اساسی را نادیده بگیرد، آن‌ها دست به جنگ کماندویی و کشتاری بی‌سابقه خواهند زد . این گروه خود را غیر ارتشی معرفی کرده و مدعی شده اند که دارای سلاح های خودکار سنگین و سبک هستند.

در پی این تهدیدها، امام (ره) به نزدیکان خود گفتند: «من بیعت خود را از شما برمی دارم ، ما به طرف کار بزرگی می‌رویم ، شما هم جانتان را به خطر نیندازید.»

گزارش از الهام قبادی 

در احد است که فرق مالک اشتر و شمر معلوم می شود

 

اگر اندیشه شما در حوزه فلسفه تاریخ نتواند تکامل تاریخ را براساس اراده الهی و براساس نزول ادیان تعریف کند. بنابراین دیگر جایی برای دفاع از حکومت دینی و برنامه ریزی اجتماعی مبتنی بر دین باقی نمی ماند. لذا اگر ما بخواهیم در مسیر تمدن اسلامی حرکت کنیم و معتقد باشیم که واقعاً دین، تمدن ساز است و می شود مبتنی بر دین اسلام تمدنی برای بشر تعریف کرد، قاعدتا باید یک فلسفه تاریخ اسلامی را تعریف کنیم که این از مبانی برنامه ریزی برای تمدن اسلامی است

به گزارش پایگاه خبری انصارحزب الله به نقل از ۵۹۸، یازدهمین جلسه از سلسله جلسات "تبیین گفتمان تمدن نوین اسلامی" در استان البرز با سخنرانی آیت الله سید محمد مهدی میرباقری، رئیس فرهنگستان علوم اسلامی قم و عضو خبرگان رهبری با موضوع «الهیات تاریخ و برنامه ریزی جهانی» برگزار شد.
***

مدرس حوزه علمیه قم در ضرورت و تعاریف فلسفه تاریخ به کاربرد این بحث اشاره ای داشت و افزود:«در موضوع مبانی تمدن اسلامی به بحث فلسفه تاریخ یا به تعبیر بهتر الهیات تاریخ منتهی شدیم. این بحث از چند جهت مورد توجه است: ۱- برنامه ریزی برای آینده جامعه جهانی؛ اگر ما بخواهیم معطوف به آینده جامعه جهانی برنامه ریزی کنیم، حتماً باید چنین اندیشه ای داشته باشیم. لذا انبیاء الهی - به ویژه انبیاء اولوالعزم، بالاخص وجود مقدس نبی اکرم و اوصیاء ایشان - چون موضوع کارشان صرفا معطوف به زمان خودشان یا حتی جامعه خودشان نبوده بلکه ناظر به یک افق روشنی در آینده تاریخ علم بوده و از لا به لای معارفی که از انبیاء الهی به ما رسیده می توان به یک نظریه نسبتا روشنی در باب فلسفه تاریخ یا به تعبیر دیگر الهیات تاریخ رسید.»

آیت الله میرباقری، در ادامه با تاکید بر افق روشن آینده، مسیر تبیین شده توسط انبیاء را اینگونه بازگو نمود: «از مسلمات موجود در همه ادیان الهی این است که خودشان را ادامه راه انبیاء گذشته می دانستند و ادیان گذشته را تایید می کردند- «و المومن کل آمن بالله و ملائکته و رسله» وجود مقدس نبی اکرم «مصدقا لما بین یدیه»- همه انبیا این طور بودند پیشینیان را تصدیق می کردند، نسبت به آینده هم وعده و بشارت می دادند و همه انبیاء هم تحقیقاً بلااستثنا وعده به دوران غلبه حق و دوران عصر ظهور می دادند که یک آینده روشنی پیش روست که بعد از یک حوادث طولانی آن آینده اتفاق خواهد افتاد.»

رئیس فرهنگستان علوم اسلامی قم با توضیح وضعیت فلسفه تاریخ در رویکرد های تفکر مادی، ضرورت الهیات تاریخ را اینگونه توضیح دادند: «اگر اندیشه شما در حوزه فلسفه تاریخ نتواند تکامل تاریخ را براساس اراده الهی و براساس نزول ادیان تعریف کند. بنابراین دیگر جایی برای دفاع از حکومت دینی و برنامه ریزی اجتماعی مبتنی بر دین باقی نمی ماند. لذا اگر ما بخواهیم در مسیر تمدن اسلامی حرکت کنیم و معتقد باشیم که واقعاً دین، تمدن ساز است و می شود مبتنی بر دین اسلام تمدنی برای بشر تعریف کرد، قاعدتا باید یک فلسفه تاریخ اسلامی را تعریف کنیم که این از مبانی برنامه ریزی برای تمدن اسلامی است.»

استاد حوزه علمیه قم، تفاوت فلسفه تاریخ مرسوم و الهیات تاریخی را اینگونه بیان کرد: « اگر ما در باب تاریخ اجتماعی بشر بحث می کنیم و می خواهیم سرنوشت تاریخ اجتماعی بشر را به دست بیاوریم و از آن در برنامه ریزی های کلان استفاده کنیم رجوع کنیم به منابع دینی و وحی و اگر عقل را هم به کار می گیریم و از تجربه و روش های تجربی هم استفاده می کنیم در زیر چتر دین و آموزه های دینی باشد، بر همین اساس گمان می کنم اگر ما بحث از تاریخ هم می کنیم، بحث مان بحث الهیاتی باشد که به لحاظ روش تحت تاثیر تعلیمات دینی است و صرفا بحث عقلی محض نیست روش صحیح تر و قابل دفاع تری است.»

وی در قسمتی دیگر از سخنرانی خود به ویژگی های الاهیات تاریخی اشاره کرد: «الهیات تاریخ اجتماعی بشر گرچه خودش نسبت به دانش های بعدی یک دانش پیشینی است اما مبتنی بر یک مقدمات و یک دانش هایی است که بنیان های فلسفه تاریخ را شکل می دهند یک بخش از این مبانی ای که هر اندیشه فلسفه تاریخ باید مبتنی بر آن شکل بگیرد اندیشه هایی است که نگرش نسبت به جهان را تبیین می کنند، ما نمی توانیم تاریخ اجتماعی بشر را مستقل از نگرشی که نسبت به جهان داریم تحلیل بکنیم. بر این اساس بی تردید در حوزه ادیان الهی در حوزه تفکر و اندیشه اسلامی حتما تفکراتی که در حوزه فلسفه تاریخ شکل می گیرند و دانشی که در این زمینه شکل می گیرد باید مبتنی بر جهان نگری اسلامی باشد.»

از دید استاد میرباقری یکی از ویژگی های الاهیات تاریخی بعد از جهان نگری اسلامی، نگاه ویژه به بحث اراده هاست که اینگونه توضیح داد: « این طور نیست که حرکت تاریخی حیات اجتماعی بشر یک حرکت کاملا جبری و فارغ از اراده های ما است، می توان تاریخ را این گونه تحلیل کرد بگوییم اصلا اراده های ما هیچ نقشی در حرکت تاریخ ندارند. ولی این درست نیست، براساس معارف دینی هم اراده های مخلوقات و هم اراده های انسانی موثر در حرکت تاریخ و مسیر حرکت تاریخ اند. کما این که جبر مادی بر تکامل تاریخ حاکم نیست و ما مجبور به جبر مادی نیستیم جبر الهی هم بر رفتار ما و بر رفتار تکامل تاریخ اجتماعی ما حاکم نیست و به تعبیر دیگر گرچه عالم ذیل ربوبیت حضرت حق تعریف می شود ولی خدای متعال برای ما اراده ای قرار داده و ما می توانیم با تولی نسبت به حضرت حق در ساخت تاریخ اجتماعی بشر حضور داشته باشیم.»

عضو خبرگان رهبری در ادامه به طیف های اراده پرداخته و اینگونه عنوان داشت:« اولاً اراده های انسانی یکسان نیستند، برخی از اراده ها، محور تکامل تاریخ هستند، آن اراده ها، اساس تکامل تاریخ اجتماعی بشرند، ظرفیت آن اراده ها ظرفیت تاریخ ساز است و محور حرکت تاریخ هستند، مثل انبیاء و اولیاء الهی در محورشان بر اساس اندیشه معارف اهل بیت وجود مقدس نبی اکرم و اهل بیت شان هستند که محور تکامل تاریخ هستند. اراده هایی هستند که تاریخ سازند، تصرفی که می کنند تصرف معطوف به تاریخ است و ذیل این تصرف است که تاریخ شکل می گیرد و این بخشی از حوزه اختیار و اراده معصومین علیهم السلام هست. غیر از این که به اذن الهی بر تکوین حکومت می کنند بر تاریخ اجتماعی بشر هم حکومت می کنند.»

استاد حوزه علمیه قم در تشریح الاهیات تاریخی با تاکید بر نقش تمامی اراده ها هر چند در تناسبات مختلف، به این نکته اشاره کرد که هر فرد مسلمی باید جایگاه خود را درنظام اراده ها شناخته وانجام وظیفه نماید، وی افزود: « ما می توانیم به یک معنا حاضر در صحنه عاشورا باشیم به یک معنا حاضر در صفین و جمل باشیم و به یک معنا حاضر در رکاب امام زمان باشیم به ما این اذن را دادند این اجازه را دادند که در آنجا حضور پیدا کنیم در روایات فرمودند اگر کسی منتظر باشد مثل کسی است که در اردوگاه حضرت است. مثل کسی است که در رکاب نبی اکرم شمشیر می زند، در واقع یک جبهه است، ما می توانیم در این جبهه تاریخی حضور پیدا کنیم. اول جایی که به ما اختیار دادند و اراده به ما دادند و اراده ما موثر است این است که می توانیم جزو یکی از دو جامعه بشویم می توانیم جزو جامعه حق باشیم می توانیم جزو جامعه باطل باشیم.»

سیر بحث در الاهیات تاریخی با تبیین چگونگی جهت گیری ادامه پیدا کرد و استاد این تقسیم بندی کلان تاریخ را اینگونه توضیح داد:« الوهیت حضرت حق حاکم بر کل عالم است و ما نسبت به آن می توانیم موضع بگیریم ، این موضعی که نسبت به الوهیت حضرت حق گرفته می شود و بر اساس همین موضع گیری دو سیر در عالم شکل می گیرد، مسیر رشد و مسیر غی، ما در حرکت در مدار مسیر رشد و غی آزادیم، بر همین اساس دو جریان تاریخی در تاریخ اجتماعی بشر شکل گرفته، تاریخ جریان ایمان و جریان کفر، جریان رشد و غی، جریان نور و جریان ظلمت، جریان نار و جریان جنت، این جریان های مختلفی است که با ادبیات های مختلف در معارف دینی توضیح داده شده و هر کدام از چهره ی این جریان پرده بر می دارند. دو جور اراده انسان ممکن است شکل بگیرد گاهی ممکن است اراده بر پرستش خدای متعال، خضوع و تواضع و خشیت شکل بگیرد و نیز ممکن است بر استکبار و تفرعن و انانیت نفس و خودپرستی و نفس پرستی و امثال این ها شکل بگیرد. دو مسیر تاریخی هم شکل گرفته است.»

آیت الله میرباقری جهت گیری اراده ها را ختم به شکلی گیری جریان های کلان تاریخی واجتماعی می داند و اینگونه تبیین کرد: « بر همین اساس ما دو نوع جامعه هم داریم، جامعه مومنین و جامعه کفار، جامعه مومنین اراده های ایمانی ای است که با همدیگر پیوند می خورند، حول اراده اولیاء الهی نظام پیدا می کنند، با همدیگر یک پرستش مشاع اجتماعی می کنند، جامعه کفار هم جامعه ای است که ارواحی که استکبار نسبت به حضرت حق داشتند با همدیگر ارتباط برقرار می کنند، یک نظم بزرگ درست می کنند، کأنه یک روح بزرگ پیدا می شود بر محور اولیاء طاغوت و فراعنه و مستکبرین و کفر مشاع دارند؛ دنیا پرستی مشاع دارند، شیطنت مشاع دارند همین در مقیاس تاریخ هم هست، تاریخ اجتماعی بشر هم یک تاریخی است که در آن یک قطب هدایت وجود دارد قطب ضلال وجود دارد، در این عالم که آمدیم این دو جریان کاملا به هم آمیخته شده اند. این آمیختگی یک مسیر بسیار عجیبی ایجاد کرده در عالم، مومنین و کفار با هم زندگی می کنند این آمیختگی رنگ کفار را به مومنین داده، مدل لباس، پوشاک، خوراک، مسکن، روابط اجتماعی و حمل و نقل مان به شدت هم رنگ با کفار شده است. این ناشی از اختلاط است، حتی بعضی از صفات رذیله آن ها گاهی در مومنین دیده می شود، به عکس گاهی صفات حمیده مومنین در آنها دیده می شود اختلاطی که بین دستگاه حق و باطل در تاریخ اجتماعی بشر بوده، این اختلاط و آمیختگی یک بستر عظیم تاریخی درست کرده، که یک درگیری تاریخی عظیم بین این دو جبهه اتفاق افتاده، دو دستگاه اراده ای که آمدند یکی می خواهد بندگی بکند، دیگری می خواهد طغیان بکند در یک محیط هم به هم مرتبط شدند، در یک دنیا با هم زندگی می کنند.»

در قسمت پایانی بحث آیت الله میرباقری به وظایف جریان الهی اشاره ای کرده و افزود: «جامعه مومنین در این درگیری، چند کار را باید انجام بدهند، یکی تولی و تبری است؛ یکی صف و درگیری و قتال است و آخری سازندگی است؛ هر سه کار را باید بر مدار ولی حق انجام بدهند. این دو جریان ها، دو جریانی نیستند که کاملا عالم های جدایی داشته باشند بلکه ممکن است این کار را خدای متعال بکند ولی این کار را نکرده، حالا این به بیان های مختلفی در معارف ما آمده در قرآن و روایات البته علتش هم توضیح داده شده که چرا این اتفاق افتاده است و بعد حوادثی که برای تفکیک پیش می آید، این احادیث توضیح داده شده، در ذیل سوره آل عمران، وقتی در جنگ احد، مسلمانان شکست ظاهری ای تحمل کردند توضیح می دهد، بوسیله همین موضوع، خدای متعال صف ها را از هم جدا کند، که اگر مثل احد نباشد صف ها از هم جدا نمی شوند، در احد است که معلوم می شود، در صفین است که وقتی به نقطه اوج خودش می رسد فرق مالک اشتر و شمر معلوم می شود و الا در ابتدای جنگ صفین که مالک اشتر و شمر هر دو یک جا ایستادند.»

اخرین نکته ای که استاد میرباقری در انتهای جلسه افزودند: « ممکن است بگویید چرا خدای متعال از اول این دو عالم را جدا نکرد؟ عالم امتحان است دیگر، آن ها هم مدعی اند، خدای متعال این ها را آورده در عالم امتحان می کند، امتحان هم موضوعش توحید است، در همین آمیختگی است که امتحان معنا دار می شود، وقتی امتحان اتفاق افتاد خدای متعال صحنه را در امتحان به گونه ای طراحی می کند که آرام آرام صفوف از همدیگر متمایز گردند.»

سکوت پارک موزه دفاع مقدس بیرجند شکست/ آغاز عملیات اجرایی

شناسهٔ خبر: 3891430 - دوشنبه ۱۱ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۴:۲۷

استانها > خراسان جنوبی

بیرجند- کنلگ احداث موزه دفاع مقدس سال ۸۵ بر زمین زده شد و در ۱۰ سالگی آن، با وجود هزینه کرد اعتبارات میلیونی، در معرض تغییر سرنوشت بود که پیگیری های خبرنگار مهر مانع از این امر شد.

خبرگزاری مهر- گروه استان ها: احداث پارک موزه دفاع مقدس یکی از  پروژه‌هایی است که در سال ۸۵ مصوب و کلنگ آن در زمینی به مساحت ۳۲ هکتار در تقاطع خیابان صیاد شیرازی و قرنی بیرجند به زمین خورده شد.

درسفر رئیس بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس کشور در سی و یکم مردادماه سال جاری جابه‌جایی پروژه پارک موزه دفاع مقدس از زمین ۳۲ هکتاری صیاد شیرازی به پارک جنگلی بیرجند در دستور کار قرار گرفت.

با انتشار گزارشی در خبرگزاری مهر با عنوان «کارشناسی پروژه ای بعد از یک دهه/ سرنوشت پارک موزه دفاع مقدس عوض می‌شود»، در شهریور ماه سال جاری، معاون عمرانی وقت استانداری خراسان جنوبی برای جابه جایی این مکان مخالفت کرده و قول رفع مشکل فنی خاک و گسل زمین را ظرف مدت ۱۰ روز داد.

اما مشکل ساخت موزه به همین جا ختم نشد چرا که بنا به گفته متخصصین زمین لرزه، گسل رفع شدنی نیست و هیچ سازه ای بر روی آن دوام ندارد.

در پی رفت و آمدها و گفت و گو های خبرنگار مهر با مسئولان مخلتف استانی و مطرح شدن مشکلات پارک موزه دفاع مقدس، مدیران اجرایی ذیربط، از زاویه ای دیگر به بررسی این پروژه پرداختند.

حال پنج ماه از قول معاون وقت استانداری خراسان جنوبی می‌گذرد و گسل‌ها هنوز باقی مانده و مشکلی نیز رفع نشده و اما تنها تغییری که با آن زمان مشاهده می‌شود این است که مسئولان پی برده‌اند پارک جنگلی بیرجند هم بر روی گسل قرار دارد و جا به جایی پروژه جز اتلاف سرمایه و زمان چیزی را عوض نمی‌کند.

و اینجا است که پروژه موزه دفاع مقدس طی روزهای جاری اولین عملیات اجرایی خود را در تقاطع خیابان صیاد شیرازی و قرنی بیرجند آغاز می‌کند.

آغاز عملیات اجرای موزه دفاع مقدس

معاون بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش های دفاع مقدس خراسان جنوبی در گفت و گو با خبرنگار مهر بیان کرد: پارک موزه دفاع مقدس بیرجند طی روزهای آینده عملیات اجرایی آن آغاز می‌شود.

محمود محبوب بیان کرد: احداث پارک موزه دفاع مقدس سال ۸۵ مصوب و کلنگ آن در زمینی به مساحت ۳۲ هکتار در تقاطع خیابان صیاد شیرازی و قرنی بیرجند به زمین زده شد.

وی ادامه داد: تاکنون محاسبات طراحی آن به پایان رسیده وعملیات اجرایی آن نیز تا چند روز آینده آغاز می‌شود.

محبوب با اشاره به خبرهای منتشر شده در راستای جا به جایی پارک موزه دفاع مقدس از خیابان صیاد شیرازی به پارک جنگلی بیرجند اظهار کرد: تنها دلیل ما برای جا به جایی این پروژه، مشکل فنی خاک و قرار دادشتن بر روی خط گسل بود.

پارک جنگلی بیرجند هم روی خط گسل است

معاون مهندسی و امور شهدای گمنام اداره کل حفظ آثار خراسان جنوبی ادامه داد: پارک جنگلی بیرجند هم بر روی خط گسل قرار داشته و این امر ما را از جابه جایی منع کرد.

وی با بیان اینکه تمام بیرجند بر روی خط گسل قرار دارد، اظهار کرد: سه گسل اصلی در این شهرستان فعال است.

محبوب ادامه داد: این سه گسل در مناطق پای کوه باقران، پای کوه شکراب و دیگری در وسط دشت بیرجند تا پشت روستای حاجی آباد وجود دارد.

وی ادامه داد: خیابان صیاد شیرازی بیرجند نسبت به سایر مناطق در معرض خطر کمتری قرار داشته بنابراین محل احداث موزه دفاع مقدس می‌شود.

بنا به گفته محبوب این موزه در چهار هزار و ۵۰۰ متر زیربنا و ۱۲ هزار متر مربع فضای احداث  و در صورت تخصیص اعتبار، تا پنج سال آینده به اتمام می‌رسد.

جای بسی سوال است که چرا این گونه کارشناسی ها برای پروژه های مهم و سرنوشت ساز سال ها به طول می انجامد و اما امید است کمبود اعتبار، موزه دفاع مقدس را فرسوده تر از عمر ۱۰ ساله اش نکند و در آینده ای نزدیک به محلی برای آشنایی مردم برای دستاوردهای و دلاوری های رزمندگان تبدیل شود.

پذیرش حوزه‌های علمیه ویژه برادران آغاز شد

پذیرش حوزه‌های علمیه ویژه برادران در سال ۹۷ ـ۹۶ آغاز شد.

 

مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه از برادران واجد شرایط برای تحصیل در دوره‌های بلند مدت و سفیران هدایت سال تحصیلی 97 - 96 ثبت نام می‌کند.

برخورداری از صلاحیتهای اعتقادی، اخلاقی و اجتماعی، اعتقاد و التزام به ولایت فقیه و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، تابعیت جمهوری اسلامی ایران، برخورداری از سلامت جسمی و روحی، موفقیت در آزمون ورودی و مصاحبه، نداشتن منع قانونی از نظر نظام وظیفه، از شرایط عمومی داوطلبان است.

مهلت ثبت‌نام از 10 بهمن‌ماه تا 15 فروردین 1396 است.

 

آزمون، رأس ساعت 9، روز جمعه 25 فروردین 96 در حوزه‌های تعیین شده برگزار می‌شود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر به نشانی www.howzeh-qom.ir مراجعه فرمایید.

چه خوب که «سرهنگ» نیستی!

چه خوب که «سرهنگ» نیستی!

جمعه ۸ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۱۳:۴۴

 

آقای روحانی! حقوقدان شدن کاری ندارد! فقط باید چند واحد پاس کنی! اما سرهنگ شدن، یعنی گرفتن جان کف دست! و دل به معرکه جنگ زدن!

به گزارش پایگاه خبری انصارحزب الله، حسین قدیانی طی یادداشتی در روزنامه وطن امروز نوشت:

«مثل زمان جنگ» عبارتی است که این روزها، ناظر بر جانفشانی آتش‌نشانان فداکار، نیز همدلی سراسری مردم با این عزیزان، زیاد می‌شنویم! اگر آتش‌نشانی به نام «علی»، آنقدر دفاع از «مال مردم» برایش موضوعیت دارد که حاضر است در راه حفظ اموال ملت، دست از جان شیرین بشوید؛ آن‌که این صحنه را می‌بیند یا این حکایت را می‌شنود، قبل از هر چیز می‌گوید «مثل زمان جنگ»! اگر بچه‌های مدرسه، با شاخه گلی در دست، به فلان ناحیه آتش‌نشانی می‌روند و به همکاران بی‌ادعای شهدای آتش‌نشان، «خدا قوت» می‌گویند؛ آن‌که این صحنه را می‌بیند یا این حکایت را می‌شنود، قبل از هر چیز می‌گوید «مثل زمان جنگ»! اگر جماعتی از مردم، صبح علی‌الطلوع، با شیر داغ و خرما، مختصر صبحانه‌ای بی‌ریا برای قهرمانان زخم‌خورده خود تهیه می‌کنند؛ آن‌که این صحنه را می‌بیند یا این حکایت را می‌شنود، قبل از هر چیز می‌گوید؛ «مثل زمان جنگ»!

شگفتا! دیروز در یکی از این چند روزنامه زنجیره‌ای که سابق بر این، به بهانه بیان مضرات جنگ، حتی از تخریب فرهنگ مقاومت هم هیچ ابایی نداشت، عینا همین عبارت «مثل زمان جنگ» را خواندم: «آنچه روزهای گذشته شاهد آن بودیم، «مثل زمان جنگ» تبلور اوج ایثار بود.

اینکه خود را قربانی کنی، برای اینکه دیگران، شاید دقیقه‌ای بیشتر زنده بمانند یا اموال‌شان کمتر در معرض آسیب قرار بگیرد». اینک اما وقت این سوال اساسی است: «وقتی می‌گوییم «مثل زمان جنگ»، دقیقا داریم از چه زمانی سخن می‌گوییم؟!» واضح‌تر بپرسم: «وقتی می‌گوییم «مثل زمان جنگ»، مشخصا داریم از کدام جنگ حرف می‌زنیم؟!»

تا به این سوال پاسخ دهیم، لاجرم باید سوال دیگری مطرح کنیم: «مگر جنگ، چیزی جز درد و دوری و زخم و بمباران هم دارد که همه با هر سلیقه و عقیده، خوب‌ترین کار را و خوب‌ترین حال را و خوب‌ترین احساس را به «جنگ» و «زمان جنگ» نسبت می‌دهیم؟!» عجبا که برای پاسخ به این سوال هم، هیچ جوابی بهتر از چنبره‌زدن در پرسشی دیگر نیست: «اگر صلح بر جنگ، شرافت ذاتی دارد، پس چرا معطوف بر رفتار فداکارانه و کردار جوانمردانه، از عبارت «مثل زمان صلح» استفاده نمی‌کنیم؟!» حال فرض کنید همین سوال را بخواهم از زنجیره‌ای‌ها بپرسم! آیا چاره‌ای هست جز بازترکردن روضه؟! سوالم را ببینید: «مگر این «جنگ» و «زمان جنگ»، همانی نبود که بارها و بارها با استفاده ابزاری از واژه «صلح»، بی‌رحمانه بر فرقش کوبیدید و حتی حیا نکردید «بچه‌های جنگ» را لااقل با «سربازان وحشی قوم آتیلا» قیاس نکنید؟!» با جنگ، «آفتاب از کدوم طرف دراومده، مهربون شدید» که خواسته یا شاید هم ناخواسته، بهترین عبارتی که در وصف ایثار به ذهن‌تان می‌رسد، همین «مثل زمان جنگ» است؟!

هان ‌ای جماعت ضد‌جنگ! مگر این همان جنگی نبود که به زعم شما، بعد از فتح خرمشهر، دیگر نباید ادامه پیدا می‌کرد؟! و مگر جز این است که عبارت «مثل زمان جنگ» اشاره دارد به روز اول جنگ تا روز آخر جنگ؟! مردم عادی یعنی همین مردم کوچه و بازار، اگر از عبارت «مثل زمان جنگ» استفاده می‌کنند، کاملا قابل فهم است، چرا که در عین آگاه بودن به مضرات جنگ و دست و پنجه نرم کردن با بدی‌های جنگ، هرگز «حرف‌های اضافه بر سازمان» نمی‌زنند، به مردان بی‌ادعا، تهمت «سربازان وحشی قوم آتیلا» نمی‌زنند و بعد از شهادت سردار هر دو جبهه خرمشهر و خان‌طومان، مثل شما ناجوانمردان، اینگونه دم نمی‌زنند که «سرتیپ حسین همدانی در سوریه کشته شد»! بنابراین شما باید این تناقض را حل کنید که عبارت «مثل زمان جنگ»، عاقبت برای‌تان تداعی‌گر «سربازان وحشی قوم آتیلا» است یا «ایثار و جان‌نثاری»؟!

القصه! تجلی آشکار عبارت «مثل زمان جنگ» همین فداییان معروف به «مدافعان حرم»اند! شیربچه‌های دلاوری که جنگ در بیرون مرزها را به جان می‌خرند تا قدوم نحس دشمن، اصلا و اساسا خاک مقدس وطن را آلوده نکند!

به این معنی، «ضد‌جنگ» اتفاقا یعنی قاسم سلیمانی و همه آن سرداران و سرهنگ‌ها و سربازانی که غریبانه اما شجاعانه، مشغول بیرون نگه‌داشتن دشمن حرامی در کیلومترها آن‌سوتر از مرز پاک ایران عزیز هستند! اصطلاح «ضد‌جنگ» هرگز زیبنده حقوقدان یا دیپلماتی نیست که با توافق تقریبا هیچ خود، دشمن را به اهدافی حتی فراتر از اهداف حمله فرضی می‌رساند! آمریکا که از صدقه‌سر «زمان آن جنگ» و «جنگ این زمان» یعنی از صدقه‌سر «قاسم سلیمانی کربلای ۵» و «قاسم سلیمانی کربلای معلی» فقط در عالم خواب، گزینه نظامی را علیه ایران به کار می‌برد، لیکن یارای جنگی هم اگر می‌داشت، آیا جز این بود که کاری کند مثلا قلب رآکتور اراک، دیگر نتپد؟! و آیا جز این است که برجام این دولت که در عرض ۴ سال، اندازه ۴۰ سال، همه ما را و همه کارخانه‌های ما را اعم از هسته‌ای و غیرهسته‌ای پیر کرد، بدون تحمیل هزینه جنگ بر دوش دشمن، دشمن را حداقل به بخش‌هایی مهم از هدف خود رساند؟! پس اصطلاح «ضد جنگ»، نه آن ستاره‌ای است که بر دوش امثال آقایان روحانی و ظریف بدرخشد! حقوقدان‌ها و دیپلمات‌ها ظاهرا عادت کرده‌اند که منت کار نکرده را بر سر ملت بگذارند! «ضد جنگ» یا «مرد صلح» یا «ضامن امنیت» یا «کبوتر آزادی»، از قضا زیبنده «اصحاب جنگ» است که خطر را برای خود می‌خرند اما امن و امان را برای مردم خود می‌خواهند! هنوز خیلی مانده که حقوقدان‌ها یا دیپلمات‌ها پی به مضرات جنگ ببرند!

معایب جنگ را باید از سرهنگی پرسید که نوزادش را ۶ ماه به ۶ ماه در آغوش می‌گیرد! کاش پدرم «سرهنگ» بود تا پشیمان می‌کردم و اگر نه، مجبور به توضیح و تصحیح و معذرت می‌کردم نامزد انتخابات را از حرف درشتی که در مناظره‌ ۹۲ بار این جمع و جماعت بی‌ادعا کرد! «اگر سرهنگ نبود» یعنی «جنگ بود»! و یعنی مجال‌های زیادی بود برای تحقق همه آنچه داعش در خواب می‌بیند! آقای روحانی نباید بگوید «اگر برجام نبود»! چه اینکه ما، هم نبود و هم بود برجام را کاملا حس کرده‌ایم! تا قبل از طلوع آفتاب کاغذی برجام، قلب رآکتور خودکفایی در تپش بود و بعد از آن اما با کوهی از سیمان پر شد، بی‌آنکه شاکله تحریم‌ها تکانی اساسی خورده باشد! آقای روحانی باید بگوید «اگر سرهنگ نبود، چه می‌شد»؟! و «اگر همان روحیه بچه‌های زمان جنگ در شیربچه‌های مدافع حرم متبلور نبود، چه می‌شد»؟! و «اگر قاسم سلیمانی نبود، چه می‌شد»؟!

آقای روحانی باید بگوید اگر شهریاری شهید نبود، ما با کدام داشته گرانقدر هسته‌ای، می‌خواستیم وارد توافق با دشمن شویم؟! و اگر سردار و سرهنگ و سرباز نبودند، ما از کدام امنیت یارای سخن داشتیم؟! بنابراین ما یک «عبارت» داریم و یک «اصطلاح»! عبارت «مثل زمان جنگ» و اصطلاح «ضد جنگ»! «مثل زمان جنگ» اشاره دارد به ایثار آن آتش‌نشان شهید که در فضای مجازی، «مدافعان حرم» را «فالو» می‌کند و البته در فضای حقیقی هم آرزو می‌کند کاش مرگی جز شهادت همراه مدافعان حرم نصیبش نشود! لیکن چه باک از شهادت در «خیابان جمهوری»، وقتی گستره و شعاع حریم امنیت، از این خیابان شروع و به خیابان‌های حلب منتهی می‌شود؟! آری! «شهید بهنام میرزاخانی» هم «مدافع حرم» است، هم‌چنانکه یکایک شهدای مدافع حرم، در وهله اول، «مدافع حریم امنیت مردم» محسوب می‌شوند! اگر شهدای مدافع حرم نبودند، نشنیدن صدای ضدهوایی تعجب داشت، نه شنیدنش! و اگر همین سربازها و سرهنگ‌ها و سردارها نبودند، آتش‌نشان ما باید هر روز را در کنار خرواری از آوار سپری می‌کرد! و این است راز عشق آتش‌نشان شهید به شهید زنده؛ سردار قاسم سلیمانی و شیربچه‌هایش!

پس عبارت «مثل زمان جنگ» اشاره به همان دارد که خمینی گفت «ما حتی برای یک لحظه هم نادم از جنگ نیستیم»! و اشاره به همان دارد که خامنه‌ای گفت «جنگ ما حقیقتا یک گنج است»! گنج ایثار! گنج دلاوری! گنج گذشت! گنج انسانیت! و گنج بالاترین مراتب کمال! و البته بعله! مضراتی هم دارد جنگ، که ناظر بر آن، اصطلاح «ضد جنگ» ساخته می‌شود! کیست اما «ضد جنگ»؟! الا سردار و سرباز و سرهنگی که دارد بیرون مرزها می‌جنگد تا شیپور لامروت جنگ، هیچ دخترکی را از خواب خوش شبانه بیدار نکند؟! تا صفیر وحشیانه هیچ گلوله‌ای، نغمه خوش هیچ عروسکی را به سکوت مرگبار بدل نکند؟!

آقای روحانی! حقوقدان شدن کاری ندارد! فقط باید چند واحد پاس کنی! اما سرهنگ شدن، یعنی گرفتن جان کف دست! و دل به معرکه جنگ زدن! خرداد ۹۲ بر سینه کوبیدید و با افتخار فرمودید «من سرهنگ نیستم، حقوقدانم»! بهمن ۹۵ بر سینه می‌کوبم و با افتخار می‌گویم من دست همه سرهنگ‌های ضامن صلح و امنیت کشورم را می‌بوسم و البته خیلی هم خدا را شاکرم که شما همان حقوقدان هستی، نه سرهنگ!

آیت الله نوری همدانی: امید به سازش با بیگانگان “خیانت” به نظام است

مرجع تقلید شیعیان با اشاره به اینکه تکیه‌بر بیگانگان و دشمنان خیانت است گفت: دشمنان ما هیچ عاطفه‌ای به ما ندارند و امید به سازش با آن‌ها خیانت است.

به گزارش فتن، آیت‌الله حسین نوری همدانی صبح امروز در جلسه درس خارج فقه خود که در شبستان مسجد اعظم قم برگزار شد با اشاره به اینکه ماه بهمن در تاریخ انقلاب بسیار مهم و ارزشمند است اظهار داشت: این روزها یادآور برگی از تاریخ انقلاب است که باید این تاریخ برای مردم همواره زنده نگه‌داشته شود.

مرجع تقلید شیعیان بابیان اینکه آمریکا در انتخابات اخیر خود ثابت کرد از درون از هم‌ پاشیده است افزود: مخالفت‌ها و برخوردهایی درون آمریکا وجود دارد اما اینها برای بقیه کشورها ادعای مدیریت دارد، این‌ها از اداره کشور خود هم عاجز هستند.

استاد برجسته حوزه علمیه ادامه داد: آن‌قدر فساد در آمریکا است که دیری نمی‌گذرد که همچون شوروی از هم بپاشد.

وی با اشاره به اینکه تکیه‌بر بیگانگان و دشمنان خیانت است تصریح کرد: دشمنان ما هیچ عاطفه‌ای به ما ندارند و امید به سازش با آن‌ها خیانت است.

آیت‌الله نوری همدانی به مسئله ربا در بانک‌ها اشاره کرد و گفت: تا رباخواری در کشور هست مملکت به پیشرفت نمی‌رسد، بارها مؤکدا اعلام کردیم که دریافت دیرکرد حرام است.

مرجع تقلید شیعیان تأکید کرد: ربا باید از نظام بانکی کشور برچیده شود.

آیت‌الله علوی‌گرگانی: متأسفانه در کشور بانک‌ها تنها نام اسلامی بودن را یدک می‌کشند

مرجع تقلید شیعیان گفت: بانک‌ها به‌جای آن‌که در خدمت اشتغال باشند با گرفتن سودهای سرسام‌آور حتی رونق را از کارخانه‌ها و کسب‌وکار گرفته‌اند.

به گزارش فتن، آیت‌الله سید محمدعلی علوی‌گرگانی ظهر امروز در دیدار جمعی از اقتصاددانان حوزوی، با اشاره به اهمیت توجه به بانکداری اسلامی اظهار داشت: یکی از دردهای جامعه امروز در کشور بانک و بانکداری است.

وی خاطرنشان کرد: متأسفانه در کشور بانک‌ها تنها نام اسلامی بودن را یدک می‌کشند و با آن‌که شاید در سر در آن‌ها نام بانکداری اسلامی نوشته‌شده ولی کوچک‌ترین حرکتی در این راستا انجام نمی‌دهند.

مرجع تقلید شیعیان ابراز کرد: بانک‌های در حال حاضر با شکل‌های مختلف در حال گرفتن سودی از مردم هستند که زیاد از منظر اسلام این کار درست نیست و بانک‌ها به‌جای آن‌که در خدمت اشتغال باشند با گرفتن سودهای سرسام‌آور حتی رونق را از کارخانه‌ها و کسب‌وکار گرفته‌اند.

آیت‌الله علوی‌گرگانی با تأکید براینکه گرفتن این سودهای نامبارک همه را گرفتار کرده است، تصریح کرد: سودهای بانکی در برخی مواقع سبب گسست خانواده‌ها شده است.

شروط ایران برای مذاکره با عربستان برای حضور در مناسک حج

شروط ایران برای مذاکره با عربستان برای حضور در مناسک حج

شناسهٔ خبر: 3889380 - یکشنبه ۱۰ بهمن ۱۳۹۵ - ۰۹:۰۵

سیاست > مجلس

نائب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی ضمن تشریح شروط ایران برای مذاکره با عربستان برای حضور در مناسک حج تاکید کرد: نباید به هر قیمتی و تحت هر شرایطی دراین خصوص مذاکره کرد.

جمشید جعفر پور در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص مذاکرات هیات ایرانی با عربستان برای حضور ایرانیان در حج سال آینده  گفت: جمهوری اسلامی و مسلمانان علاقه مند به حضور در مراسم حج هستند و باید برای حضور حجاج در مراسم امسال تلاش شود.

نماینده مردم لارستان در مجلس شورای اسلامی ادامه داد: نباید به هر قیمتی و تحت هر شرایطی مذاکرات برای حضور ایرانیان در حج امسال انجام شود. عربستان باید در خصوص فاجعه منا و کشتار چندین هزار زائر در حج، هتک حرمت ۲ زائر ایرانی و حادثه جرثقیل پاسخگو باشد.

نائب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس با انتقاد از تبرئه عاملان سقوط جرثقیل در دادگاهی در عربستان اظهار داشت: هیات ایرانی نباید به راحتی از کنار این موضوعات بگذرد و بدون حل و فصل این مسائل مهم وارد مذاکره در خصوص حضور ایرانیان در مراسم حج شود.

جعفرپور تصریح کرد: دولت عربستان باید تضمین بدهد که این حوادث تکرار نخواهد شد و آزادی عمل های نسبی حجاج ایرانی برای برگزاری مراسم برائت از مشرکان و دعای کمیل سلب نمی شود.

وی تاکید کرد: این آزادی عمل های نسبی نباید به مذاکره گذاشته شده و هیات ایرانی از آن کوتاه آمده و محدودیت های جدید را قبول کند.

نائب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس ادامه داد: مشکلات ایران و عربستان در منطقه نیز باید در میدان حل شود.

نقشه جریان خاص برای تشییع شهدای آتش‌نشان

نقشه جریان خاص برای تشییع شهدای آتش‌نشان

روزنامه اصلاح‌طلب شرق در شماره پنجشنبه گذشته خود گفت‌وگویی کوتاه را با «عباس عبدی» فعال سیاسی اصلاح‌طلب پیرامون فاجعه پلاسکو انجام داده است.

به گزارش پایگاه خبری انصارحزب الله، شرق که در شماره چهارشنبه خود خواستار «استعفای شهردار تهران»! به دلیل این حادثه شده بود، در نخستین سؤال از عبدی می‌پرسد: «با وجود پیگیری گسترده مردم، فکر می‌کنید شعارها و مطالبات آنها در روز تشییع جنازه شهدای آتش‌نشانی چه خواهد بود؟» و عبدی نیز پاسخ می‌دهد: خواسته‌ها و مطالبات مردم در روز تشییع جنازه نیز مسئله چندان پیچیده‌ای نیست؛ همه مردم و حتی مسئولان هم می‌خواهند اتفاقاتی مانند حادثه آتش‌سوزی و ویرانی پلاسکو تکرار نشود.

شرق همچنین در ادامه سؤال دیگری مطرح می‌کند و می‌گوید: ‌آیا مردم می‌توانند خواسته‌ها و مطالبات مدنی خود را در حوزه اداره شهر و مدیریت بحران‌های مشابه در قالب مراسم‌های این‌چنینی بیان کنند؟ که عبدی نیز در پاسخ اظهار می‌دارد:


از آنجا که مردم متشکلی عهده‌دار مراسم تشییع پیکر شهدای آتش‌نشان نیستند، طبیعی است که شعارهای آن روز با لحن تندی طرح شود. در هر حال خوب بود حتی منشی دفتر یکی از ادارات ناحیه شهرداری منطقه حادثه استعفا می‌داد تا بلکه جامعه گمان کند کاری شده است!

سؤال و جواب قابل تأمل دیگری هم در این گفت‌وگو وجود دارد که آنرا در ادامه می‌خوانید:

شرق: فکر می‌کنید با توجه به بی‌اطلاعی مردم و تناقض‌های بسیاری که در اخبار پلاسکو وجود داشت، در مراسم تشییع جنازه مردم چه رویکردی داشته باشند؟


عبدی: متأسفانه این نحوه اداره بحران نمره قبولی نگرفت. اطلاع‌رسانی مدیریت بحران بسیار نادرست و اشتباه بود و از آن بدتر، رفتار رسانه رسمی است که اطمینان مردم را نسبت به موضوع جلب نکرد و نتوانست آنها را با خود همراه کند[۱]

*بهتر بود روزنامه شرق زحمت انجام این گفت‌وگو و تنظیم و چاپ آن را به خود نمی‌داد و تنها در یک سرمقاله از مردم می‌خواست که در مراسم تشییع آتش‌نشان‌ها علیه نظام اسلامی و شهردار تهران شعار بدهند!

به سخن دیگر اینکه خط «نظام‌سوزی» و ایضاً «تخریب شهردار تهران» که طی یک‌هفته گذشته از جانب برخی اعضای اصلاح‌طلب شورای شهر، رسانه‌های جریان خاص و افرادی نظیر محمود صادقی و حتی آقای «عادل فردوسی‌پور» در برنامه نود آغاز شده؛ طبیعتاً منتظر بود تا محصول خود را در تشییع این شهدای بسیجی درو کند و نیازی به این‌همه صغری و کبری در یک مصاحبه نبود.

راهبرد «در مراسم تشییع شهدای آتش‌نشان شعار تند بدهید»! از سوی عبدی و روزنامه شرق در حالی طرح می‌شود که جریان سیاسی خاص در مراسم تشییع مرحوم هاشمی نیز شاهد حرکت چشمگیری از جانب مشایعت‌کنندگان نبود و به مقاصد شوم خود برای مصادره آن مراسم و تقویت حرکات براندازانه علیه نظام اسلامی نرسید.

یادآور می‌شود با وجود آنکه عباس عبدی در این گفت‌وگو، خواستار استعفای مسئولان شهرداری تهران شده است اما اولاً در حادثه ساختمان پلاسکو هیچیک از شهروندانی که به توصیه‌های شهرداری و آتش‌نشان‌های شهید توجه کردند آسیب ندیدند، ثانیاً شهرداری تهران به گواه اسناد موجود از ۲ سال قبل تمام تکالیف قانونی خود درباره ساختمان ناایمن پلاسکو را انجام داده بود و ثالثا بر طبق قوانین موجود و مصوبات هیئت دولت نیز مسئول پلمب ساختمان‌های ناایمن، «وزارت کار» است نه شهرداری...

عبدی همچنین در حالی از نامقبول بودن اداره این بحران و نادرست بودن اطلاع‌رسانی درباره آن صحبت کرده است که مشخص نیست از نظر وی که تخصصی نه در مدیریت و نه در بحران ندارد، اداره مطلوب یک بحران چیست؟!

زیرا در فاجعه پلاسکو، شهردار تهران بصورت علی‌الرأس در محل حادثه حضور یافت و تا چند روز بصورت شبانه‌روزی مدیریت عملیات امداد و نجات را بر عهده گرفت.

از طرف دیگر هیچیک از شهروندان آسیب ندیده‌اند، تمام عوامل امداد و نجات پس از ریزش ساختمان با وجود شدت عملیات اما در سلامت هستند و عملیات آواربرداری نیز که بر اساس تجربیات موجود از زلزله‌های رخ داده در کشور می‌توانست تا چند هفته به طول بیانجامد، در کمترین زمان ممکن به پایان رسیده است.

درباره شبهه اطلاع‌رسانی که پیش از این توسط «رحمت‌ا... حافظی» منتقد همیشگی شهردار تهران طرح شده بود نیز بایستی پاسخ و قضاوت را به مردم واگذار کرد.

عملیات امداد و نجات در ساختمان پلاسکو از لحظات اول تا روز آخر در حال پخش مستقیم از رسانه ملی بود و تمام رسانه‌ها حتی رسانه‌های خارجی نیز در پوشش اخبار مربوط به مدیریت بحران و عملیات امداد و آواربرداری از آزادی کامل برخوردار بودند. به نحوی که حتی نزدیک بود چند خبرنگار نیز به دلیل حضور خودخواسته در عمق حادثه و عملیات امداد دچار آسیب شوند.

برای فهم بهتر مطلوب بودن یا نبودن مدیریت بحران در حادثه پلاسکو همچنین می‌توان به سرگذشت عملیات امداد و نجات در جریان «انفجار برج‌های دوقلو در آمریکا» نیز توجه کرد. با گذشت ۱۵ سال از ۱۱ سپتامبر هنوز بیش از ۱۱۰۰ نفر «مفقودالاثر» هستند. طی عملیات ۱۰۰ روزه خاموش کردن آتش و هشت ماه آواربرداری نیز ۴۱۱ امدادرسان کشته شدند که ۳۴۳ نفر از آنها آتش‌نشان بودند.

به این اطلاعات همچنین می‌توان به حادثه سقوط بهمن بر روی هتلی در منطقه ابروتزو در «ایتالیا» نیز اشاره کرد که یک روز قبل از فاجعه پلاسکو رخ داد.

نیروهای امدادی ایتالیا به علت بارش برف دیر به محل حادثه رسیدند و گفته می‌شود که چند ده نفر در این حادثه کشته و مفقود شده‌اند.

شاهدان صحنه می‌گویند در صورتی که امدادگران ایتالیایی زودتر به محل حادثه رسیده بودند، انسان‌های بیشتری نجات پیدا می‌کردند.[۲]