

امام حسن مجتبی(علیه السلام) میفرمایند: در دوران کودکی، شبی بیدار ماندم و به نظاره مادرم زهرا(سلام الله علیها) در حالی که مشغول نماز شب بود، گذراندم.
پس از آنکه نمازش به پایان رسید متوجه شدم که در دعاهایش یکیک مسلمین را نام میبرد و آنها را دعا میکند، خواستم بدانم که دربارهی خودش چگونه دعا میکند.
اما با کمال تعجب دیدم که برای خود دعا نکرد.
فردا از او سؤال کردم: چرا برای همه دعا کردی، اما برای خودت دعا نکردی؟
فرمود: یا بُنَی! الجار ثم الدار.
پسرم! اول همسایه بعد خانه!
اگر بخواهیم درسی که این داستان برای ما دارد را در زندگی پیاده کنیم باید دلسوزی و دغدغه مندی برای دیگران را به عنوان اصل برای خود قرار دهیم.
دیگران را از نزدیکان خود بدانیم.
به عنوان مثال:
هر مشتری که به مغازه ما مراجعه می کند را از نزدیکان خود بدانیم.
در هوای سرد و برفی، اگر کسی کنار خیابان منتظر وسیله ای ایستاده است، با او همانند فرزند و نزدیکان خود رفتار کنیم.
اگر کسی هرگونه کمکی احتیاج دارد که از دست ما برمی آید، فرقی بین او و اقوام خود نگذاریم.
اینها همه از مصادیق دغدغه مند بودن نسبت به دیگران است که حضرت زهرا سلام الله علیها به ما می آموزند.
در این فیلم مشاهده می شود که فرماندار
گلپایگان با فریاد به خبرنگار می گوید: "از من عکس بگیری آن قدر میزنمت و
از اینجا میندازمت بیرون". انتهای پیام/ در جریان بازدید فرماندار گلپایگان از کارخانه بازیافت این شهرستان، با خبرنگار هفته نامه نسل نو رفتار عجیب و خشنی نشان داد.
به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛
ظهر امروز فرماندار، بخشدار، شهرداران و همچنین اعضای شوراهای اسلامی
شهرهای گلپایگان، گوگد و گلشهر از کارخانه بازیافت گلپایگان و خوانسار
بازدید کردند. در جریان این بازدید، حسین فراست فرماندار گلپایگان با یک خبرنگار رفتار عجیب و خشنی نشان داد.
مَنْ سُرَّ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ فَإِنْ مَاتَ وَ قَامَ الْقَائِمُ بَعْدَهُ کَانَ لَهُ مِنَ الْأَجْرِ مِثْلُ أَجْرِ مَنْ أَدْرَکَه.
هرکه
دوست دارد از یاران امام قائم(ع) باشد، پس منتظر باشد و همراه انتظار خود،
تقوا و خوش خلقی را پیشه کند که اگر در چنین حالی بمیرد، و سپس قائم ظهور
کند، پاداش کسانی را خواهد یافت که در زمان قائم(ع) او را یاری کرده اند.
بحار الانوار، ج52، ص
رحیمپور ازغدی گفت: کارآمدی را نباید از مشروعیت، تفکیک کرد. حقانیت انقلاب اسلامی را ناکارآمدی برخی مسئولان، مخدوش کرده است.
به گزارش مشرق، «حسن رحیم پور ازغدی» عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی، شب گذشته در جمع مسافران معترض به عدم پاسخگویی مسئولین در یکی از فرودگاههای کشور اظهار داشت : ناکارآمدی بخشی از مدیران و پاسخگو نبودن ایشان، عملی ضد انقلابی است. انقلاب، یک میراث نیست، ملک شخصی یا گروهی نیست. عده خاصی مالک آن و بقیه مستاجر نیستند. کل ملت، مالک این جمهوریاند. اسلامیت این جمهوری و جمهوریت این اسلام، به رضایت مردم (رضی العامه و رضی الناس) گره خورده است. هیچکس بی احترامی برخی مدیران به مردم را حق ندارد توجیه کند و این جمهوری هرگز محافظه کار نخواهد شد زیرا محافظه کاری، قتلگاه انقلاب است. ما برای تشکیل آن جمهوری اسلامی جنگیده اییم که مدیرانش انتقاد پذیر، پاسخگو و دردمند باشند.
مردم تفاوت برف سنگین با پاسخهای دیر وقت و متلک های سنگین را می فهمند. اوّلی را درک و تحمّل می کنند اما مشکل در دوّمی است.
کارآمدی را نباید از مشروعیت، تفکیک کرد. برادران و خواهران، حقانیت انقلاب اسلامی را ناکارآمدی برخی مسئولان، مخدوش کرده است و شخصا" معتقدم آنانکه نمیتوانند و مسئولیت می پذیرند، آنانکه غیر متعهد و غیر پاسخگو و بی نظم در مدیریت هایند آنانکه بجای عذرخواهی از قصوروتقصیر ها و رعایت حق الناس، به مردم، توهین میکنند و آنان را سرکار میگذارند، فاقد مشروعیت در حاکمیت میشوند. من به شما حق میدهم. نهی از منکر را بچسبید و رها نکنید.
وی در پاسخ به یکی از معترضان که به نارضایتی مردم از برخی نهاد های نظام در سه قوه اشاره کرد و گفت :
" اگر نهی از منکر کنیم، فورا" از ما شکایت میکنند و به دادگاه احضار میشویم، شما کلیات را میگویید ولی اگر ما وارد مصادیق شویم، برخورد میکنند، " جواب داد :" دستگاهی که بخاطر نهی از منکر، احضار و بازداشت کند مشکل دارد و باید خودش را هم نهی از منکر کرد و اما شما هم بدانید نهی از منکر، هزینه دارد، آن را بپردازید. اگر به عنوان توهین، تشویش و ... بازداشت شدید، اشکالی ندارد.
البته تهمت نزنید و دروغ نگوئید اما نهی از منکر حتما" دشمن تراش است یکی دیگر از حضّار با عصبانیت پرسید : در همین روزها مجسمه ی ناکارآمدی را در مدیریت فرودگاهها، جاده ها و راه آهن دیدیم و خودتان دیدید که در این فرودگاه با ما چه می کنند؟ آیا اینها حق الناس نیست!؟ آیا شما در این موارد هم حرفی می زنید!؟
وی پاسخ داد: از قضاء، بله. در همین فرودگاه و به همین دلیل، با مدیرانش به دفاع از حق شما درگیر شدم و نعره های حیدری کشیدم و دست به یقه شدم زیرا مردم پس از دو شبانه روز، خستگی و بلاتکلیفی توسط آژانسهای هواپیمایی به فرودگاه خوانده شده اند از سوی بلندگوهای فرودگاه بارها و بارها اعلام می کنند که پرواز ها همگی لغو شده اند و همزمان آژانسها به مردم میگویند پروازها انجام میشود و هیچکس به مردم پاسخگو نیست. هرکه هرچه می خواهد، و می گوید و می کند مردم به ستوه آمده اند.
زن و بچه و پیر و بیماربر روی زمین نشسته و خوابیده و یا سرپا ایستاده، ساعتهاست که نمی دانند بروند یا بمانند. نزاع پنهان میان مدیریت فرودگاه و آژانسها که معلوم نیست چه کسی راست می گوید و چه کسی پاسخگو است؟
بسیاری از مردم در هوای بشدت سرد همزمان توسط یکی به بیرون، هدایت می شوند و توسط دیگری، به داخل.
وی سپس گفت : مردم متاسفانه بنده را هم جزء این مسئولین دانسته و به من شکایت می کنند. جواب اغلب پرسشهای نظری را دارم ولی جواب بی عرضگی ها و بی ادبی های مدیران را هرگز.
چند دقیقه بعد که دعوا با مدیران بالا گرفت یکی از مسئولین فرودگاه در گفتگوی خصوصی به ایشان گفت: هواپیمایی و فرودگاه و آژانسها ی مسافرتی گرفتار رانت خواری و اعمال نفوذ و نیز صحنه رقابت چندین گروه از چندین طرف است و ما نمی توانیم پیگیری کنیم زیرا کسی اعتنا نمیکند امّا مدرک آن موجود است، آیا شما می توانید به مسئولین برسانید!؟ آقای رحیم پور پاسخ داد آری. اما براستی نمی دانم به چه کسی!؟ و نتیجه چه خواهد شد!؟ شما دیدید با من نیز چه برخورد اهانت آمیزی کردند و همین چند دقیقه پیش، یک شخص ناراضی، بنحوی که بنده بشنوم به کلّ آخوندها توهین کرد. پرسیدم منظورت آخوندی است یا آخوندها!؟ پاسخ نداد ولی بجای مدیریت ها به انقلاب فحش داد و به کلّ مسئولین کشور اهانت کرد و رفت. دوستش هم گفت : اگر رضا شاه بود، کشور اینطور اداره نمیشد و چند نفر از مدیران را در تنور می انداخت، البته او تشنه کارآمدی بود نه دیکتاتوری و فساد و شاه.
یکی دیگر از معترضین گفت پروازهایی که از قبل تا قیمت ۱۲۰ تومان فروخته بودند، پی در پی ابطال کردند و همزمان همان صندلی ها را به ۶۰۰ هزار تومان دارند به ما می فروشند و حالا دیگر پروازها انجام میشود. یکی از حضار پرسید : آیا اگر شما بجای رئیس جمهور بودید، چند مدیر را عزل یا وادار به استعفاء نمیکردید؟ و اگر شما بجای یکی از آقایان لاریجانی ها بودید، حکم تفحصّ یا بازداشت کسی را نمیدادید!؟ ایشان پاسخ داد : نه تنها در این مورد بلکه در بسیاری از موارد دیگر، صدها نفر از مدیران اجرایی و قضایی باید مجبور به پاسخگویی، عذرخواهی یا استعفاء و بلکه مجازات شوند. اما تاکنون حتی یک قاضی فاسد را جلوی درب دادگستری شلاق نزده اند. تاکنون یک وزیر یا معاون وزیر را در نماز جمعه پیش چشم مردم، تعزیر نکرده اند.
وی سپس خطاب به حضّار گفت :
شرمنده ام که در چند کشور سکولار، مسئولیت پذیری مدیران در برابر حقوق شهروندی را تاحدّ خودکشی دیده ایم و اینجا هیچکس نه عزل و نه بازداشت نمی شود. خودکشی، پیشکش.
وی سپس به معترضان پیشنهاد کرد جلوی درب فرودگاه یا آژانس ها تحصن کنند و این یک روش قانونی و مشروع برای نهی از منکر و پاسخگو کردن مدیرانِ بی ادب و متخلف است. این بی دردی ها همان زخم هایی است که گلّه های مگس را به سوی خود می خواند و هزینه اش را نظام می دهد.
خبرگزاری مهر، گروه دین و اندیشه-رضا صفری: درباره زندگانی حضرت زهرا(س) زوایای پنهانی بسیاری وجود دارد که یکی از مهم ترین آنها، مربوط به زمان شهادت این بانوی بزرگ اسلام است.در منابع متقدم درباره مدت زمان حیات ایشان بعد از پیامبر(ص) دستکم پانزده گزارش در این زمینه وجود دارد.
این گزارشها نیز از آنجا شروع میشود که آن حضرت پس از رحلت پیامبر(ص) چند روز زنده بود. گزارشهای متعددی همچون ۲۴، ۲۹، ۳۰، ۳۵،۴۰ روز، دو ماه، ۷۲، ۷۵ روز، ۸۵ روز، ۹۰ روز، سه ماه، چهار ماه و غیره نوشته اند، اما جمهور نظریات این است که حضرت بعد ۷۵ یا ۹۵ روز بعد از رحلت نبی مکرم اسلام(ص) به ملکوت اعلی پیوست. در نوشتار حاضر ابتدا نظریات مختلف را مطرح و در ادامه به جرح و تعدیل این روایات خواهیم پرداخت و در نهایت نظر مقام معظم رهبری را به عنوان جمع بندی از مباحث فوق بیان می کنیم:
دهه فاطمیه؛
پیامبر اسلام(ص) در بیست و هشتم صفرسال ۱۱ه.ق رحلت کردند، در فرض ۷۵ روز، زمان شهادت حضرت زهرا(س) سیزدهم تا پانزدهم جمادی الاوّل ، محسوب می شود که این زمان مشهور به دهه اول فاطمیه می شود و اگر فرض ۹۵ روز، را بپذیریم در این صورت زمان شهادت حضرت زهرا(س) در سوم تا پنجم جمادی الثانی است و این ایام را فاطمیة دوم می خوانند.
پس در کل ۶ روز است، ۳ روز در ماه جمادی الاول و ۳ روز در ماه جمادی الثانی است. اینکه چرا سه روز از هر ماه را گرفته اند، این احتمال وجود دارد که ماههای قمری از رحلت پیامبر (ص) تا شهادت حضرت زهرا(س)،۲۹روز بوده باشند، حال آنکه در صورت کامل بودن ماههای قبل، روز شهادت ۱۳ جمادی الاول و یا سوم جمادی الثانی خواهد بود.
چرا که طبق تقویم، حداکثر سه ماه قمری ۲۹ روزه و حداکثر ۴ ماه قمری ۳۰ روزه می توانند پشت سر هم قرار گیرند. اما در اجتماع عامی، به دهه دوم جمادی الاول، از ۱۰ تا ۲۰ جمادی الاول که روایت ۷۵روز، که زمان شهادت حضرت واقع شده دهه فاطمیه اول و به دهه اول جمادی الثانی از ۱ تا ۱۰ جمادی الثانی، که مطابق روایت ۹۵روز، که زمان شهادت حضرت واقع شده،دهه فاطمیه دوم گفته می شود.
نقل قول های مختلف؛
همانگونه که اشاره شد، درباره ابعاد زندگانی حضرت زهرا(س) در بین مورخین، علما و فقهای اهل تشیع و نیز اهل تسنن اختلاف نظر وجود دارد.
حضرت زهرا(س) از منظر علمای اهل سنت؛
بسیاری از منابع متقدم و متاخر اهل سنت به زندگانی حضرت زهرا(س) به عنوان یگانه دخت نبی مکرم اسلام توجه داشته اند.از جمله این افراد می توان به ابومحمد عبدالله بن مسلم بن قتیبه دینوری (معروف به ابن قُتَیبَة) در گذشته به سال ۲۷۶ هجری، صاحب کتاب «الامامة والسیاسة»،ابن شهر آشوب سروی (درگذشته به سال ۵۸۸هجری) صاحب کتاب المناقب، أبی الفتح محمد بن عبدالکریم بن أبی بکر احمد شهرستانی (در گذشته سال۵۴۸ هجری) در کتاب خود بنام «الملل و النحل»، ذهبی مورخ مشهور (در گذشته ی سال ۷۴۸هجری) در کتاب خود بنام «لسان المیزان» و شهاب الدین احمد معروف به ابن عبد ربه اندلسی در کتاب "العقد الفرید" و عمر رضا کحاله؛ از علمای معاصر اهل سنت و...به شرح حال زندگانی حضرت زهرا(س) پرداختند.
عمده توجه این کتب به سالهای حیات حضرت بعد از رحلت پیامبر(ص) و نیز مباحث مرتبط با سقیفه بنی ساعده و موضوع بیعت گیری از حضرت امیر و نیز فدک می باشد. این منابع نام برده شده درباره کیفیت و چگونگی شهادت حضرت زهرا(س) نقل های بسیار نزدیک به مکتب تشیع را گزارش کرده اند ولی زمان دقیق شهادت حضرت را مشخص نکرده اند. در مقابل برخی دیگر از منابع اهل سنت،گزارشهای پراکندهای درباره زنده ماندن آن حضرت پس از پدر، از سه ماه تا ۸ ماه نقل کردندو در برابر این گزارش، عمدهترین گزارششان زنده بودن آن حضرت تا ۶ ماه است و این نقل هم عمدتا به دو راوی یعنی زُهری و عروه بن زبیر برمیگردد که از عایشه نقل کردهاند.
۱.اقوال علما و فقهای شیعه؛
ابوالفرج الاصفهانی،صاحب کتاب مقاتل الطالبین که به شرح حال و شهادت فرزندان و نوادگان اهل بیت(ع) پرداخته است،نقل های مختلفی درباره مدت زمان حیات حضرت زهرا(س) بعد از حضرت رسول(ص) گزارش کرده که کمترین زمان ۴۰ روز و بیشترین زمان را ۸ ماه بیان کرده است.
۱.۱.علمای شیعه و نقل ۹۰ روز؛
مجلسی روایتی را از امام باقر(ع) نقل می کند که بر اساس آن شهادت حضرت ۹۰ روز بعد از رحلت حضرت رسول اتفاق افتاده است.صاحب کتاب «دلایل الامامه» به سلسله اسناد خود روایاتی از امام صادق(ع) نقل می کند که حضرت می فرماید: حضرت زهرا(س) در ماه جمادی الاخر روز سه شنبه، ۳ روز از ماه گذشته در سال ۱۱ هجری از دنیا رفتند.این دو روایت مبنای مورد اتخاذ غالب علمای شیعه می باشد.
همچنین شیخ مفید در مسار الشیعه، بیرونی در آثار الباقیه، شیخ طوسی در مصباح المتهجد، شیخ طبرسی در اعلام الوری، ابن طاووس در اقبال الاعمال، کفعمی در مصباح، شیخ بهائی در توضیح المقاصد، بر شهادت آن حضرت در سوم جمادیالثانی تصریح دارند. افزون بر آن، ابن خزاز (متوفی قرن سوم) در کتاب کفایه الاثر، مطلبی از جابرعبدا... انصاری ذکر میکند که جابر زنده بودن حضرت زهرا(س) را حدود سه ماه پس از پدر نقل کردهاند و جابر هم در زمان پیامبر و حضرت زهرا(س) زندگی میکرد.
۱.۲.علمای شیعه و نقل ۷۵ روز؛
کلینی از امام صادق(ع)روایت کرده که حضرت فرمودند: «بدرستی که توقف فاطمه(ع)در این دنیا پس از پدر گرامیش ۷۵ روز بود.»این دسته از روایات هم مبنای نظر برخی از علمای شیعه از جمله مرحوم کلینی گردیده است.
نقد و بررسی سند روایات منتسب به ائمه معصومین(ع)؛
همانطوری که بیان گردید، معتقدین به ۷۵ یا ۹۵ هر دو سخن خود را ارجاع به حدیثی از امام صادق(ع) داده اند. بنابراین از امام باقر(ع) و امام صادق(ع) درباره این موضوع روایات متفاوتی داریم. روایاتی از امام باقر(ع) داریم که زنده بودن حضرت فاطمه(س) پس از پدر را ۷۰ روز، دو ماه، ۷۵ روز، سه ماه، ۹۵ روز و حتی چهار ماه هم ذکر کردهاند، اما از امام صادق(ع) روایتی داریم که با تعبیر ۷۵ روز و ۹۵ روز نقل شده است.
حالا باید دید این روایات منتسب به آن بزرگواران، کدامیک سندشان معتبر است. با مراجعه به سند مشاهده میکنیم دو گروه از این روایات باهم هماهنگ هستند؛ یعنی روایاتی از امام باقر (ع) و امام صادق(ع) که زنده بودن حضرت فاطمه(س) را پس از پدر، حدود سه ماه یا ۹۵ روز نقل کردهاند و باهم هماهنگ هستند، سند روایت منقول از امام صادق(ع) در این خصوص معتبر است. اما از امام صادق(ع) سه روایت داریم که سند هر سه معتبر است که دو روایت را مرحوم کلینی در کافی با تعبیر ۷۵ روز نقل کرده است و یک روایت را مرحوم طبری امامی در کتاب دلائل الامامه از امام صادق(ع) نقل کرده است، این روایت با اینکه سندش معتبر است، متنش با دو روایت نقل شده از کلینی در کافی، تفاوت دارد.
در متن روایت طبری امامی طبق یک نقل، او زنده بودن حضرت فاطمه(س) ۷۵ روز پس از پدر را ذکر کرده است، که با نقل ۷۵ روز در دو روایت مرحوم کلینی از امام صادق(ع) هماهنگ است، ولی بخش دیگر نقل طبری امامی با آن دو روایت کلینی هماهنگ نیست و آن این است که در روایت طبری امامی با سند معتبر ماه و روز شهادت حضرت زهرا(س)(س) مشخص شده است، که سوم جمادی الثانی است؛ ولی در دو روایتی که از کلینی نقل شده است، ماه و روز مشخص نشده است. علاوه بر اینکه گفتیم طبری امامی همین گزارش را با تعبیر ۹۵ روز هم نقل کرده است.
در بررسی این روایات، اینطور مشاهده میشود که سند هر سه روایت صحیح است، اما تفاوت در متن آن را باید اینطور توجیه کرد که یا راوی روایت طبری امامی که ابوبصیر است و روز شهادت را سوم جمادیالثانی دانسته، این روایت را به دروغ به امام صادق(ع) نسبت داده که این حرف پذیرفتنی نیست؛ چون ابوبصیر از راویان معتبر امام صادق(ع) بوده و سند این روایت تا ابوبصیر هم معتبر است.
یا باید توجیه دیگری داشته باشیم و بگوییم تعبیری که در این روایات به صورت خمسه و سبعین آمده است، در ثبت آن، نسخهبرداران اشتباه کردهاند؛ چرا که خمسه و تسعین بوده و آنها به اشتباه خمسه و سبعین یعنی ۷۵ روز ثبت کردهاند و این امر از آنجا که واژگان «خمسه» و «سبعه» در خط کوفی، به گونهای که بینقطه نوشته میشد، باهم شبیه بودند، موجب اشتباه نسخهبرداران شده است. شواهد متعددی هم بر تأیید این توجیه دوم وجود دارد.
بنابراین، این تعابیر مختلف در سه روایت مذکور، ناشی از اشتباه نسخهبرداران بوده و نسخه صحیح خمسه و تسعین بوده که روز سوم جمادیالثانی و معادل با ۹۵ روز میباشد. در جمعبندی میتوان گفت شهادت حضرت زهرا(س) از منظر روایات معتبر اهل بیت(ع) و منابع معتبر شیعه و بخشی از منابع اهل سنت (از جمله مستدرک حاکم نیشابوری) در سوم جمادی الثانی بوده که در زمان ما فاطمیه دوم نام دارد و گفته شد که علت اختلاف نقلها، اشتباه نسخهبرداران در ثبت کلمه «سبعین» بجای «تسعین» بوده است که شواهد متعددی بر این مطلب وجود دارد.
دیدگاه رهبری
در فاطمیه سال گذشته حجت الاسلام ادیب یزدی در یکی از سخنرانی های خود در خصوص نظر رهبر انقلاب درباره تاریخ شهادت حضرت زهرا(س) اظهاراتی کرد.این واعظ تهرانی درباره فاطمیه و زمان عزاداری برای حضرت زهرا(س) به بیان خاطره و نقل قولی از رهبر معظم انقلاب پرداخته و گفته بود: یادم می آید یک روز در محضر رهبر عالی قدر انقلاب بودم یکی از آقایان سوال کرد:
درباره شهادت حضرت فاطمه(س) بالاخره ۷۵ روز بعد از رحلت صحیح است یا ۹۵؟ رهبر عالی قدر پاسخ واقعا حکیمانه ای دادند و فرمودند: برای شما چه فرقی می کند کدامیک صحیح باشد خداوند خواست که مردم بیشتر به یاد مادر ما باشند و بیشتر برای مادر ما عزاداری و بیان فضائل ایشان را بکنند. وی افزوده بود: دقیقا همین نکته ای که حضرت آقا فرمودندمدنظر است.ایام فاطمیه نسبتا طولانی است به جهت این که فضائل حضرت زهرا(س) هم بی حد و حصر و بی اندازه است. فاطمه زهرا(س) ریشه، اصل و اساس ولایت و عصمت و حقیقت امامت است. هر قدر فضائل ایشان گفته شود اولا تمام شدنی نیست و ثانیا برکات بسیاری بر بیان فضائل فاطمی آمده است.
عضویت در کنوانسیون پالرمو را باید از جمله گامها جهت نظاممندسازی رفتار ایران در عرصه منطقهای و بینالمللی دانست که میتواند علاوه بر تحدید منافع ملی و فراملی به تضعیف محور مقاومت نیز بینجامد.
به گزارش مشرق، «محمد اسماعیلی» در یادداشت روزنامه «جوان» نوشت:
شیب عضویت جمهوری اسلامی ایران در کنوانسیونها و معاهدات بینالمللی تحت نظارت - نفوذ غرب درپنج سال اخیر بسیار تند و تأمل برانگیز بوده است، کنوانسیونهایی که محور آن اقتصادی – تروریستی بوده است، حوزهای که محوریترین و حساسترین محل مناقشه جمهوری اسلامی ایران با امریکا و کشورهای اروپایی است و بیشترین زاویه را میتوان در این بعد جستوجو کرد.
به واقع مولفههای مهم انقلابیگری ایران نظیر«حمایت ایران از گروههای
جنبش آزادیبخش ملی کشورهایی مانند لبنان، عراق، سوریه و یمن» توانسته
منافع امریکا در غرب آسیا را به چالش بکشاند و رویه رویارویی با امریکا را
برای کشورهای مهم منطقه به یک اولویت مهم تبدیل کند، به همین دلیل باید
رویکرد انقلابیگری ایران(فعالیتهای تروریستی به زعم امریکا) با
کنوانسیونهای بینالمللی تعدیل و جای خود را به سازش دهد. نسخه تئوری
جریان وابسته گرایی برای اقتصاد (به عنوان پاشنه آشیل ایران) این است که
ایران رفتارخود در عرصه جهانی را بر اساس قوانین مطلوب غرب در عرصه
بینالمللی مطابقت داده و از تحرکات تروریستی(مقابله با گروههای تروریستی
دست ساز غرب و حمایت از جنبشهای آزادیبخش ملی)دست بردارد.