«شبهموسویانها» چگونه در دولت روحانی تکثیر شدند؟/ اگر «میثم نصیری» آخرین نفر نباشد...

چرا شاهد تکثیر شبهموسویانها در دولت روحانی هستیم و چالش جدیدی که سرویسهای امنیتی ایران در بحث جاسوسی با آن مواجه شدهاند، چیست؟!
سرویس سیاست مشرق – ماجرا از «حسین موسویان» شروع شد. چهره نزدیک به روحانی و از دیپلماتهای حاضر در مذاکرات هستهای سال 84 که به اتهام جاسوسی توسط وزارت اطلاعات وقت دستگیر شد.
این اتهام البته هنوز توسط عدهای از جمله خود موسویان رد میشود...
در واقع او اگرچه در جریان این دستگیری و اثبات جرم خود، شامل حکم قضایی هم شد اما برخی میگویند که این حکم بخاطر اتهام جاسوسی نبوده است.
مثلا علیاکبر صالحی، رئیس فعلی سازمان انرژی اتمی و از اعضای تیم روحانی در سالهای 84 و 92، زمانی گفته بود که در تیم مذاکرهکننده سال 84 جاسوس نداشتیم! (او خود از اعضای تیم مذاکرهکننده سال 84 نیز بود) اما این صحبتهای صالحی با واکنش وزارت اطلاعات مواجه شد و این وزارتخانه در اطلاعیهای اعلام کرد که موسویان را جاسوس میداند.[1]
شخص موسویان نیز هنوز در اینجا و آنجا از تبرئه خودش از اتهام جاسوسی میگوید.[2]
اما واقعا اصل ماجرا چیست و چرا طی سالهای اخیر مجدداً شاهد تکرار «شبه موسویانها» هستیم؟!